De fontein der geknielden is het belangrijkste werk van Minne (MSK Gent). Deze fontein bestaat uit een vijfvoudige herhaling van een zichzelf gekeerde, knielende jongeling. minne was een diepreligieuze kunstenaar. Er zijn tekeningen bewaard waarop deze fontein in een liturgische context staat. Ze kan bijvoorbeeld herinneren aan de “Bron van het Leven” op het centrale paneel van het Lam Gods in de St. Baafscathedraal. De bronzen groep die je nu vlak bij de kathedraal aantreft, dateert uit de jaren 1930 en is uitgevoerd in een stijl die aansluit bij de Art Deco. Verder bevinden zich bronzen versies van de beeldengroep in de tuin van het parlementsgebouw te Brussel, in Wenen en op het graf van Robert Long in Den Haag.
Tag archieven: gent
Solidariteit | George Minne | 1898
Dit mooie werk van George minne zag ik in het MSKGent. In 1898 ging Minne zich in Sint- Martens-Latem vestigen en nam er de eerste Latemse groep kunstenaars op sleeptouw, de kunstschilders Albijn van den Abeele, Valerius de Saedeleer, Albert Servaes en Gustave Van de Woestyne. Het werd de groep der mystieke symbolisten, de zgn. eerste Latemse school. Kort voor de Eerste Wereldoorlog, in 1912, werd hij leraar aan de Gentse Academie. Tijdens de oorlog week hij met zijn vrouw uit naar Wales. Na de oorlog trok hij terug naar de Academie, als leraar, tot 1919. Op 25 april 1931 werd hem een baronnentitel verleend. Hij werd begraven op het kerkhof van Sint-Martens-Latem.
Manstorso | George Minne | 1910
Op mijn tripjes naar België kwam ik telkens beelden van George Minne tegen, zoals hier in het Middelheimmuseum in Antwerpen. Dat is niet zo vreemd, want Minne was één van Belgisch grootste kunstenaars. In 1883 schrijft George Minne zich in voor de lessen schilderkunst aan de Academie voor Schone Kunsten van Gent. De ouders van Minne hebben niet veel op met de artistieke keuze van hun zoon. Zij zien liever dat hij een opleiding volgt tot architect, een beroep wat hem meer aanzien en financiële zekerheid biedt. Hij volgt wel een tijdje architectuurlessen, maar gaat uiteindelijk toch zijn eigen weg. Hij gaat schilderen en later beeldhouwen. Het jaar 1886 betekent een totale ommekeer in het oeuvre van Minne. Hij verlaat de Academie en betrekt een atelier in het Patershol in het oude centrum van Gent.
De rivier: Opklaring | Valerius de Saedeleer | 1905
Dit prachtige schilderij maakt deel uit van een reeks schilderijen die De Saedeleer in de periode van 1905-1907 maakte van dezelfde Leiebocht in de omgeving Sint-Martens-Latem, telkens vanuit hetzelfde standpunt gezien. In de serie brengt hij een ode aan de cyclische natuur; een winderige, een regenachtige of een stormachtige dag, een lente-, zomer- of herfstdag. De rivier staat hier symbool voor de verbondenheid van de landman met de natuur en zijn afhankelijkheid daarvan. De Saedeleer kreeg zijn eerste artistieke vorming aan de Gentse Academie voor Schone Kunsten. Hij schilderde voornamelijk de Leiestreek en de Vlaamse Ardennen en was een van de belangrijkste figuren van de eerste groep van de Latemse School. Deze stroming wordt ook wel het “stedelijk of mystiek symbolisme” genoemd.
De tuinier | Jenny Montigny | 1913
Nog zo’n prachtig werk uit de vaste collectie van het MSK Gent. Jenny Montigny schilderde bij voorkeur alledaagse taferelen in Sint-Martens-Latem en Deurle (België). Daarbij bracht ze niet de sociale wantoestanden of zware arbeid in beeld, maar idealiseerde zoals zovelen het plattelandsleven. Het onderwerp van “de tuinier” lijkt bijna een voorwendsel voor het schilderen zelf. Montigny zocht manieren om de intensiteit van het licht op het doek te vangen. De hoge horizonlijn legt de nadruk op het spel van kleuren, en het geheel, inclusief de lucht en de figuren, lijkt wel een vuurwerk van rode en roze tinten. Het is daarbij ook nog een heel groot doek, 180cm bij 245cm, wat het nog imposanter maakt.